Een nachtelijk autoritje in de kimono van zijn buurvrouw, het zeemansgraf voor zijn poes Lolita, de intieme ontmoeting met een buizerd en de wroeging over de dood van een kortstondige minnares; dit is een kleine selectie van de onderwerpen in de nieuwe bundel van L.H. Wiener. De zoete inval verschijnt ter gelegenheid van zijn 75ste verjaardag. Net als in zijn eerdere werk vormen authenticiteit en stijl de belangrijkste kenmerken, de enige pijlers waarop volgens Wiener literatuur dient te rusten.

De kwaliteit van het literaire oeuvre dat Wiener in de loop van meer dan vijftig jaar opbouwde, wordt bepaald door zijn stilistisch meesterschap. Zijn romans werden bekroond (voor Nestor ontving hij de F. Bordewijkprijs) dan wel genomineerd (De verering van Quirina T. haalde de shortlist van de Libris Literatuurprijs), maar bovenal is hij de onbetwiste meester van het korte verhaal.

Met De zoete inval toont meesterverteller L. H. Wiener zich opnieuw van zijn beste kant. Een klein boekje met grootse verhalen en ideeën.

Het is een prachtige bundel. [...] Het is een bonte bundel geworden, al vormen de verzamelde verhalen, brieven en gelegenheidsteksten wel degelijk een eenheid, een hechte eenheid zelfs. [...] De zoete inval is ontroerend, humoristisch, vilein, maar bovenal krachtig geschreven door een droeve demiurg die zijn optimisme, zijn liefde voor het leven zou ik bijna willen zeggen, probeert te maskeren met misantropie die maar geen misantropie wil worden. [...] Het titelverhaal is een pareltje dat in één adem genoemd kan worden met zijn door de Volkskrant tot beste naoorlogse verhaal uitgeroepen Op zaterdagmorgen na de lessen, waarvan de eerste zin eveneens een tijds- en plaatsbepaling bevat. [..] Ik zou elk verhaal er even uit willen lichten, zinnen willen citeren. Bijvoorbeeld die waarin hij een gedicht van Elsschot verbetert, of die waarin hij Latijn van eigen makelij presenteert, maar waarover niet gecorrespondeerd kan worden. [...] Jullie moeten de bundel gewoon kopen en lezen. En herlezen. Bij een eerste lezing ontgaat je veel. Herlezen, ik kan het ook elke recensent van harte aanbevelen. - A. H. J. Dautzenberg

'Hij schrijft glashelder en tegelijk versluierd, zodat je als lezer zelf iets uit zijn verhalen moet opgraven.' - Hans Werkman, Nederlands Dagblad

'Hij zet de waarheid naar zijn hand, schrijft verhalen die autobiografisch en verzonnen zijn en is als een beeldhouwer in marmer: splinter voor splinter verwijdert hij overbodige materie, wat overblijft is klare taal. ' -  Marianne Janssen,  Leeskost