Over de zee moet je weten dat het geen plek is om naar te verlangen. Er is vaak niets te doen, of juist te veel. Mensen horen daar niet, en toch doen ze hun best er wel te horen. Toine Heijmans schrijft al twee decennia over de zee, en over de types die met de zee van doen hebben. Hij is zelf een zeiler, maar gaat evengoed graag mee met andere schippers. Elke keer weer is het alsof hij er nooit eerder was. Dit boek gaat over de zee en over de mensen die de zee zoeken. Over verloren zeilers en twijfelende mosselvissers. En over het industrieterrein dat de zee geworden is, een niemandsland waar grof geld wordt verdiend. Het zijn waarachtige verhalen. Met mosselvisser Job, zijn zoon Job junior en kleinzoon Jobje op hun kotter. Met Per Ole Lund zoeken naar verdwenen orka's bij de Lofoten. Met Henk de Velde invriezen in de ijszee. Met Lucas Schröder in een levensgevaarlijke minirace. Maar vooral met zijn eigen bootje, droogvallen op een plaat in de Waddenzee, of naar Engeland tussen tankers en booreilanden door, de malende kaken van de wereldeconomie. De zee is groot en Toine Heijmans houdt de hondenwacht, de donkere uren na middernacht als iedereen slaapt maar niet de schipper achter zijn helmstok. Daar wil hij zijn, in die oude maar onbekende wereld.
‘De zee kan honderd gedaanten aannemen, Heijmans heeft er honderd verschillende beschrijvingen voor. De wisselvalligheid van de golfslag, de kleur van de lucht, het geluid van de wind, hij beschrijft het met veel gevoel voor nuance.’ - de Volkskrant
‘Deze fascinerende, tot de verbeelding sprekende anekdote is te lezen in Marifoonberichten van de Volkskrant-journalist Toine Heijmans (1969). Het volledige boek handelt over de zee, met verhalen over al dan niet door het water verzwolgen eilanden, stug volhardende beroepsvissers, het Nantucket van Herman Moby-Dick Melville en mensen (nou ja: mannen) op zoek naar de schuimende, klotsende waterwildernis van zeeën en oceanen. [...] In Heijmans’ stukken is de allenigheid op het water een belangrijke, terugkerende factor. De verleiding om een haven op te zoeken is niet altijd even groot. - NRC Handelsblad
‘Prachtig geschreven bundel [...] Heel mooi.’ - Trouw
'Het is typerend voor Heijmans’ schrijven: hij laveert met nuance tussen allerlei zienswijzen. Waar zeezoetigheid te makkelijk op de loer ligt, injecteert hij zijn verhalen met realisme. Maar waar cynisme zich mogelijk aandient, zoals in de druk bevaren ‘winkelstraat’ van de Noordzee, brengt Heijmans poëzie in het spel.' - Maartje Amelink, De Reactor
‘Zijn prachtige taal zit de zee dicht op de huid [...] Hij schrijft fascinerend mooi over de zee [...] Marifoonberichten is een wonderschone verzameling verhalen en anekdotes die een plek aan boord verdient. Bij voorkeur met zout water in te nemen.’ - Zeilen Magazine
‘Door de verhalen en reportages over het leven op en rond de zee te bundelen, blijkt wat een uitstekende schrijver Toine Heijmans is.’ - allesoverboekenenschrijvers.nl
