'Rauw, pijnlijk, en door stormen geteisterd werk. Dit is wat echte afzondering betekent.' – Raynor Winn, auteur van Het zoutpad
Pluimcast over 'Ik ben een eiland' met Hans Kloos
Tamsin Calidas is een vlotte dertiger met een baan in de media, die in de hippe wijk Notting Hill in Londen woont. Niks bijzonders. Tot zij en haar man besluiten hun leventje in de stad te verruilen voor het ruige en onbekende van een klein Schots eiland in de Hebriden. Ze gaan er schapen fokken.
Landelijk, rustig en idyllisch, is het beeld dat ze voor ogen hebben. Weg van het eeuwige jachtige. Maar wanneer de eerste betovering is verbroken, blijkt het allerminst idyllisch. De gesloten eilanders zitten helemaal niet te wachten op de komst van zo’n stel stedelingen, het kind waarnaar ze verlangden komt maar niet, het weer is onstuimig en het leven zwaar. Hun huwelijk overleeft de storm niet en loopt op de klippen. En dat is nog maar het begin van de pure, bittere ellende die Calidas zal moeten doormaken. Armoede, een traumatisch verlies en ziekte stellen haar op de proef en het onherbergzame land brengt zijn eigen uitdagingen met zich mee. Naarmate de tijd verstrijkt verliest Calidas zich meer en meer in het landschap om haar heen, en het is precies die natuur die verlossing brengt.
Calidas trekt alle registers open in dit rauwe, openhartige boek, dat een ode brengt aan het menselijke overlevingsinstinct en barst van de prachtige beschrijvingen van die wilde wereld. Ik ben een eiland is een verhaal over het buitengewone vermogen van de natuur om wanneer je alles verloren hebt in je behoeften te voorzien. Een magnifiek boek over eenzaamheid, veerkracht en zelfontdekking.
Vertaald door Hans Kloos.
‘Tamsin Calidas schreef een schitterende memoir over haar lange, pijnlijke weg naar een nieuw leven. [...] Ik ben een eiland gaat over het doorzettingsvermogen dat een mens nodig heeft om tot innerlijke transformatie te komen en over de demonen die je in de ogen moet kijken om je thuis te voelen op een plek waar je geen familie, vrienden en emotionele banden hebt.’ - ★★★★★ Iris Hannema, de Volkskrant
‘Dankzij de zintuiglijke taal en intieme verteltoon duikt dit boek de diepte in. Daar verkent Tamsin thema’s als verlies, rouw en overgave. Het geeft haar overleversverhaal een diepgang en universaliteit die zeldzaam is voor dit soort memoires.’ – Katrien Elen, De Standaard
‘Een lyrisch en ruig verslag. [...] Harde, turbulente jaren die Calidas, intens formulerend, als een golf over je heen laat spoelen. [...] Ik ben een eiland ontstijgt in bevlogenheid het gebruikelijke ik-vertrek-naar-het-platteland-en-word-daar-een-beter-mensproza. Gedetailleerd beschrijft Calidas haar gevecht met de elementen tot het eten van onbekende planten uit eigen tuin toe als het geld op is. [...] Als lezer ontmoet je een natuurtalent, zo lijkt het. Letterlijk. Dit is een vrouw met een gave voor een leven ‘ver van de woelige menigte.’ – Jann Ruyters, Trouw
‘Een hartverscheurend verhaal over een jonge vrouw die een voor een haar zekerheden ziet wegvallen.’ – Marnix Verplancke, De Morgen
‘Ik vertrek-fans opgelet: dit boek gaat verder dan de tv-serie.’ - Zin
‘Calidas beschrijft de stilte die op haar neerdaalt, het veranderende licht en het ongetemde landschap virtuoos. Haar stijl is zintuiglijk, reflectief en beschrijvend. Het voelt alsof je naast haar loopt, met regenlaarzen aan in de natte wilde grassen, de zoute lucht opsnuivend.’ - Happinez
‘Ellendig mooi. [...] Een prachtige biografie over eenzaamheid, veerkracht en zelfontdekking.’ – Flair
‘Memoir van het jaar.’ – Vogue
‘De worstelingen van de schrijver in een afgelegen hoekje van Schotland zorgen voor een opmerkelijke leeservaring.’ – The Times
‘Fascinerend.’ – Daily Mail
‘Een buitengewoon boek, ruig en bevrijdend.’ – Olivia Lang
‘Een wonderbaarlijke, sensuele memoir over ziltige overleving... helder en poëtisch proza.’ – The Sunday Times Bestseller
'Rauw, pijnlijk, en door stormen geteisterd werk. Dit is wat echte afzondering betekent.' – Raynor Winn, auteur van Het zoutpad
'Het grijpt naar onze ziel.' - Jacobine Geel, Jacobine op 2