Bij de geboorte van Basten Quaedvlieg had de arts al snel door dat er iets niet helemaal klopte. ‘Luister,’ kreeg de kersverse moeder te horen. 'Hij kan gewoon naar een kliniek. Je hoeft het maar te zeggen, dan ben jij ervan af.'

Volgens de arts lag een normaal leven voor Basten niet in het verschiet vanwege zijn forse scoliose – een ernstige vergroeiing in de ruggenwervels. Maar Basten leerde hoe hij zijn achterstand kon gebruiken om op voorsprong te komen, hoe afwijken van de norm uiteindelijk een verrijking bleek. Aan de hand van zijn eigen ervaringen én aanvaringen met mensen in witte jassen, leraren die hem te laag inschatten en werkgevers die nodig bijgeschoold moesten worden, schetst Basten een ontluisterend beeld van de huidige samenleving. Hij strijdt voor een wereld waarin mensen met een beperking niet direct op achterstand staan, maar een kans krijgen om te leven.