Leggen wij ons neer bij de dood, of verzetten we ons ertegen? Slijten we onze levensavond in berusting of in razernij? En hoe leven we een zinvol bestaan als we niet kunnen weten hoe ons verhaal afloopt? In dit boek richt Salman Rushdie zich op de laatste fase van het leven. Met zijn buitengewone verbeeldingskracht brengt hij de drie landen waar hij zijn boeken schreef – India, Engeland en de Verenigde Staten – en een onvergetelijke reeks personages tot leven.

Scherpzinnig, creatief en vol overtuiging buigt De levensavond zich over het leven en de dood, nalatenschap en identiteit.

Vertaald door Karina van Santen en Martine Vosmaer.

‘Na een aanslag die hij ternauwernood overleefde, zag Salman Rushdie even geen heil meer in fictie. Gelukkig is het geloof terug: hij schreef vijf fascinerende (spook)verhalen over sereniteit, razernij, waanzin en de dood. [...] Ze zijn fascinerend omdat ze deels vilein zijn, en omdat ze draaien om de vraag wat beter is: je laatste dagen sereen tegemoet treden, of in razernij?’ — ⚫⚫⚫⚫ NRC

‘In vijf kortverhalen over de dood neemt Rushdie de regie weer in handen [...] Een knap staaltje vertelkunst.’ — ★★★★ De Standaard

‘Rushdies talent om verhalen te verzinnen en ze betoverend mooi te vertellen is onaangetast. [...] Vijf verhalen over de dood, dat klinkt alsof het zwaar op de hand is. Maar Rushdie schrijft lichtvoetig, alsof hij het niet erg vindt oud te worden’ – De Tijd

‘Rushdie laat de lezer volkomen naturel lachen, huilen en verontwaardigd zijn. [...] Het is een satirische en soms ronduit sarcastische fabel over - wat had u gedacht? - leven en dood natuurlijk.’ – De Morgen

‘Salman Rushdie is een gelouterd schrijver met een gepolijste stijl. [...] Liefhebbers van diepzinnige, soms lichtelijk absurdistische verhalen zullen hun hart ophalen.’ – Charles Kuijpers op Blogspot

‘Rushdie bewijst dat hij nog steeds in bloedvorm is.’ – ⚫⚫⚫⚫⚫ Knack

‘Vijf zeer uiteenlopende fictieverhalen telt De levensavond, maar ze hebben allemaal dit gemeen: geen morbide zwartschrijverij, wel wijze overdenkingen rond ‘s mensens essentie, onze sterkten én zwakten in literaire geschenkverpakking. [...] “Herkenbaar Rushdie”, maar tegelijk ook fris, inventief en verbeeldingsrijk.’ – Nieuwsblad