Door de ogen van Aladdin vraagt Jeanette Winterson ons anders te kijken. Een weeskind, straatschoffie, en nietsnut, maar hij was de meester over zijn eigen verhaal. Jeanette Winterson is geadopteerd, groeide op in de arbeidersklasse, en was dus voorbestemd voor de fabriek. Maar zo hóéft het niet te lopen. De bibliotheek waar ze alles verslond en Sjahrazaad uit Duizend-en-één nacht leerden haar een belangrijke les: het leven is vaak een wrede teleurstelling, maar dat is niet het enige verhaal. Je hebt het zelf in handen. In een duizelingwekkende combinatie van fictie, memoires en magie laat Winterson ons zien hoe we onze wereld kunnen openbreken. Dit boek is een radicale stap de toekomst in.

Vertaald door Arthur Wevers.

‘Eén Aladdin, twee lampen is een wijs en rijk boek vol waarheid. Een boek waarvan je hoopt dat het veel mensen bereikt en hen laat inzien dat de werkelijkheid eindeloos veelkleuriger en genuanceerder is dan de fuik vol leugens waar we nu met z’n allen in rondzwemmen.’ –Het Parool

‘Eén Aladdin, twee lampen beschrijft alles wat ik wil weten, wat ik wil zeggen, wat ik me afvraag en wat ik bedoel. [...] Ik stel voor dat we de leesplicht invoeren en dat iedereen boven de 4 jaar dit boek morgen in de brievenbus ontvangt. [...] Mocht het nog niet duidelijk zijn: ik heb nog nooit een boek zo hard aangeraden als deze.’ –laissez_lire

‘Eén Aladdin, twee lampen leest als een prachtig, bevlogen pleidooi voor de literatuur en de verbeelding.’ –Humo



‘Met de ijver en gedrevenheid van een literaire evangelist gebruikt Winterson De vertellingen van duizend-en-één-nacht om haar zienswijze op universele en meer specifiek hedendaagse kwesties te duiden. [...] Een wonderlijk en buitengewoon gedreven “Gesamtkunstwerk” van herschreven oeroude vertellingen, essayistische fragmenten, autobiografische herinneringen en blikken in de toekomst.’ –Tzum 


‘Het boek is niet alleen een ode aan verbeelding, maar ook een spiegel: het confronteert je met de vraag welk verhaal je zelf vertelt over je leven. Ik vond het bijzonder hoe haar toon tegelijk intiem en prikkelend blijft. [...] Eén Aladdin, twee lampen is geen boek dat je na het dichtslaan vergeet; het blijft nazinderen, alsof je zelf nog even door die magische wereld dwaalt. Voor mij is dit een van die zeldzame boeken die je niet alleen leest, maar die ook iets in je losmaken.’ –laurasboeken