Na een bezoek aan de kinderboerderij met zijn oppaskind wordt Clay ziek. Hij krijgt hoge koorts en vecht voor zijn leven. Wanneer de koorts daalt is hij opgelucht. Even. Want de vermoeidheid blijft en hij krijgt last van vreselijke pijnen. Q-koortsvermoeidheidssyndroom, luidt de diagnose. Clay krijgt te horen dat zijn symptomen misschien nooit meer zullen verdwijnen. In zijn verbeten zoektocht naar genezing verliest Clay alles wat hem lief is. Behandelingen leveren weinig op, zijn relatie houdt geen stand en hij raakt volledig geïsoleerd. Zo belandt hij in het Rijk der zieken, een vreemde, parallelle wereld waar andere, ondoorzichtige regels gelden en de eindbestemming onduidelijk is.

‘Hanna Bervoets perfectioneert haar literaire laboratorium met een verhaal over chronische ziekte. [...] Inmiddels blinkt ze niet alleen uit in het neerzetten van werelden, maar vooral ook in de waarachtigheid van haar personages. [...] Zo barst het van de treffende waarnemingen en constateringen over het leven van de zieke. [...] Die verschuivende nadruk, die gelaagdheid in het verhaal (je kunt er ook een voortdurende dialoog met Susan Sontags beschouwingen in lezen), tekent Bervoets’ steeds groter wordende finesse en diepgang. [...]Het lijkt in haar oeuvre almaar minder te gaan om het experimenteren, en meer om het portretteren van liefde en genegenheid tussen mensen, en wat hen in de weg kan staan ****’ - NRC

‘Met groot inlevingsvermogen [...]  beschrijft Bervoets hoe het is om chronisch ziek te zijn. [...] Een zeer geslaagde, ingenieus geconstrueerde roman.’ - Medisch contact

‘Met veel verve beschrijft Bervoets de nieuwe wereld van haar patiënt [...]Welkom in het rijk der zieken is [daarmee] een roman met een ernstige ondertoon en ingrijpende conclusies, maar het wonderlijke is dat Bervoets het verhaal van de patiënt [en zijn mantra's] toch tamelijk licht weet te houden, door haar verteltrant en door haar fantasie.’ - Trouw

'Indrukkend statement over wat het betekent zwak te zijn in een wereld die van alles van je eist.’ - LINDA.

‘Zelden lazen we zo treffend over de dubieuze, bijna liefdevolle relatie die chronische patiënten met hun ziekte ontwikkelen. De onwil om hun situatie te aanvaarden, de druk op het eigen gemoed, de onzichtbare scheidslijn met gezonde lichamen: Bervoets beschrijft het in elegante, lichtvoetige zinnen die toch hard binnenkomen. ***1/2‘ - Humo

‘Beheerst dompelt Bervoets je onder in het bestaan van een gekweld individu [...] Haar relaas is geschreven in lange, pulserende zinnen, die in hun intensiteit het getormenteerde bewustzijn van Clay weerspiegelen. Dat levert een aantal behoorlijk indrukwekkende passages op, die in hun precisie en meedogenloosheid even fascinerend als afschrikwekkend zijn [...] Hanna Bervoets laat vorm en inhoud perfect samenvallen [...] Het is de scherpe schrijfstijl die de lezer werkelijk met Clay doet meevoelen. In die passages laat Bervoets zien welke grote hoogten bereikt worden wanneer vorm en inhoud perfect samenvallen.’ - De Groene Amsterdammer

‘Over de mallemolen van een chronische ziekte, in trefzekere taal geschreven.’ - Literair Nederland

‘In Welkom in het rijk der zieken bewijst Hanna Bervoets hoe een toegankelijk en herkenbaar verhaal tegelijk experimenteel en essayistisch kan zijn. [...] Bervoets is enorm scherp in het opmerken van alle processen die een chronisch zieke ondergaat. [...] de zoektocht blijft een aangrijpend verhaal,’ - **** De Standaard

‘Dit boek is zo vreselijk prachtig. Doe jezelf een plezier en lees het.’ - Alma Mathijsen

‘Geslaagde roman [...] 'Welkom in het rijk der zieken' is een elegante roman, met een moeilijk onderwerp en zowel populaire als filosofische toetsen. Lichtvoetig en zwaarlijvig tegelijk weet het de juiste snaar te raken in de bewustmaking rond een thematiek die nog steeds met één voet in de taboesfeer vertoeft. ****’ - Cutting edge

‘Een lijf dat voelt als een poreuze zak botten die op een gure straathoek is neergekwakt. Het is een van de vele sterke beelden die Hanna Bervoets oproept in Welkom in het Rijk der zieken. [...] Met onbarmhartige precisie legt Bervoets bloot hoe het is om zo uitzichtloos ziek te zijn. [...] Een razendknappe, beklemmende roman die je bij vlagen naar adem doet snakken.’ - VPRO gids