Een vrouw komt in een existentiële crisis terecht als haar vader haar na een relatiebreuk geld biedt om op zijn kosten haar eicellen te laten invriezen. Bovendien wil hij weten wanneer ze van de huurmarkt gaat om te investeren in vastgoed. Nooit eerder bleef ze lang in hetzelfde huis. Bij elk vertrek nam ze alleen haar erfstukken mee, erfstukken die verschillende generaties vrouwen representeren. 

Een non die haar genot ontdekt. 

Een moeder die de vaatwasser in- en uitlaadt. 

Een grootmoeder die knock-out op de keukenvloer ligt.

Een zus die langzaam in een reptiel verandert. 

Een weduwe die van wenteltrappen droomt. 

Ze besluit een appartement te kopen om haar erfstukken een plek te geven, zodat de duistere krachten van haar spullen eindelijk hun werken zullen doen. Haar zoektocht naar een eigen ruimte destabiliseert de familie Hofmeyer en leidt tot een collectieve inzinking aan het zwembad van het ouderlijk huis.

‘Dit boek is de liefdesbaby van Chantal Akerman en Sheila Heti. Heerlijk!’ – Alma Mathijsen

‘Onder alle fantastische uitzinnigheden zit een kleine, kwetsbare vraag: hoe moet ik leven? En vooral: mag ik dat zelf bepalen?’ – Basje Boer

‘Wat een sexy, dramatisch, grappig boek. Bombastisch maar toch kwetsbaar.’ – Megan van Kessel

‘Julie Cafmeyer blew my mind’ – Sara Leemans, Dansaert Vlamingen

‘Er valt direct een aantal zaken op als je aan dit boek van Julie Cafmeyer begint. Dat zorgt ervoor dat je het gevoel hebt dat dit boek een geheimzinnige, dubbele lading heeft. Onze zintuigen staan op scherp. [...] Menselijk en intrigerend.’ – Mixed Grill

‘De collectieve inzinking van de familie Hofmeyer heeft een ruwheid in zich, met vaak korte zinnen, in een razend, stampend ritme, scherp en grappig. Het boek is absurdistisch en tragisch tegelijk. [...] Nietsontziend, wild en soms ontroerend.’ – Wim Oosterlinck, Drie boeken podcast

‘Julie Cafmeyer schreef een totaal ander boek. [...] Veel geschifte scènes, heel herkenbaar ook. Bij de familie Hofmeyer draait het uit op een collectieve inzinking. Maar er is hoop, dat zal je lezen!’ – Nicky Aerts, Radio Klara