Pluimcast over 'De meest besproken man van Nederland' met Jeroen Pen
Otto Spanjer heeft één doel: journalist worden. Maar na zijn studie sociologie wil het voor de voormalig gymnasiast maar niet vlotten. Als webredacteur bij een weekblad en socialemediaredacteur bij de Katholieke Televisie Omroep schrijft hij clickbait-artikelen – die het digitale bereik enorm vergroten–, maar voor het schrijven van goede journalistieke verhalen lijkt geen plaats. De banen die Spanjer ambieert zijn bezet door vijftigers met een vast contract. Vol minachting slaat hij hun eeuwige gelanterfant gade. Met de rug tegen de muur bedenkt hij een plan om het old boys network dat hem tegenhoudt te verslaan.
De meest besproken man van Nederland is een verhaal over een land dat zichzelf in korte tijd heruitvond als Europees kampioen flexwerk. Een verhaal over omroeppolitiek, grenzeloze ambitie en media-ambtenaren. Maar bovenal is De meest besproken man van Nederland een verhaal over de eerste naoorlogse generatie die het slechter kreeg dan haar ouders.
'Zeer herkenbaar, humoristisch, vermakelijk en leesbaar. [...] Een hilarische en leesbare inkijk in de wereld die wij publieke omroep noemen.' – Jan Mom, Opium radio
'Jeroen Pen schreef een rauw portret van een generatie zonder zekerheid. [...] Het stompt je onverwachts in de maag. Pens inkijkje in een journalistieke wereld vol commando’s en wurgcontractjes zet de verhoudingen op scherp. Rauwe fictie vol zwarte humor.' – Peer Van Tetterode, Red Pers
'Een prikkelende roman, die smakelijk ironisch is getoonzet.' – Sander Becker, Trouw
'Pen geeft de lezer met De meest besproken man van Nederland een inkijk in de belevingswereld van enthousiaste jonge journalisten die er op de media-arbeidsmarkt maar niet tussen komen.' – Nick Kivits, Villamedia
‘Hilarisch en pijnlijk herkenbaar. Het lijkt satire, maar iedereen die in de journalistiek heeft gewerkt, weet wel beter.’ - Mixed Grill
'Smullen [...] ik ben er doorheen gevlogen.' – Ernst-Jan Pfauth, Een podcast over media
'In één ruk uitgelezen. Een feest van herkenning.' – Zihni Özdil, Zihnigasten