Zeventig jaar geleden, op 27 december 1949, staat een jonge koningin Juliana in het Paleis op de Dam de soevereiniteit van Nederland over Nederlands-Indië aan Indonesië af. Vier en een half jaar eerder, op 17 augustus 1945, hebben in een voortuin te Djakarta Soekarno en Hatta de onafhankelijkheid van hun land uitgeroepen. De algemeen aanvaarde mythe wil dat Nederland zich in de tussenliggende jaren krampachtig aan zijn Aziatische kolonie heeft vastgeklampt en deze met alle mogelijke (militaire) middelen probeerde te behouden. In werkelijkheid voert Nederland een beleid van geleidelijke dekolonisatie, met als doel Indonesië als een federale staat op voet van gelijkheid in een Unie met Nederland te verbinden. In 1946 hebben Nederlanders en Indonesiërs daar overeenstemming over bereikt.

Toch is het gruwelijk misgegaan, met minstens 8500 doden aan Nederlandse kant en meer dan 100000 omgekomen Indonesiërs. Van de Indonesische federatie en de Nederlands-Indonesische Unie kwam niets terecht. Wat had Nederland anders moeten doen?

John Jansen van Galen (Velp, 1940) is politicoloog en journalist. Hij werkte onder meer voor Algemeen Handelsblad en Haagse Post (als laatste hoofdredacteur) en werkt nu voor Het Parool, Argus, VPRO-radio en Met het Oog op Morgen (NOS). Hij schreef boeken over Suriname, de Antillen, Nieuw-Guinea, biografieën (met anderen) van Willem Drees, Joop den Uyl en W.F. de Gaay Fortman, en  over de Nederlandse dekolonisaties: Afscheid van de koloniën.

'Een heel goed gedocumenteerd boek.' - Wim Berkelaar, OVT

'Journalist John Jansen van Galen onderzoekt op meeslepende wijze of Nederland zich te lang krampachtig aan de kolonie Nederlands-Indië heeft vastgeklampt, of toch overtuigd meewerkte aan een proces van federale dekolonisatie.' - Trouw

'Een heel goed gedocumenteerd boek, daar heb ik alle waardering voor.' - Wim Berkelaar, OVT