Pluimcast over 'is daar iemand' met Micha Hamel
Na een psychotische crisis belandt Micha Hamel in 2009 in de psychiatrische kliniek. In een doorlopend verhaal van honderd-en-een gedichten bericht hij van het slepende leven aldaar, in de tussenwereld waar zijn hersenen defect zijn en de diagnose nog niet is gesteld. Achter gesloten deuren kleit hij een vaas, kijkt voetbal, eet soep, oefent een glimlach, schrijft een brief naar zijn kinderen en boswandelt met zijn lotgenoten. Op de weg naar zijn herstel vergezellen hem op onverwachte momenten een paard, een leeuw en een makreel. Kwetsbaar, bevreemdend, moedig en vol gitzwarte humor worstelt de dichter zich een weg naar de uitgang.
‘Is daar iemand is een bezield ratjetoe van sterke zinnen die samen vanzelf poëzie worden omdat ze heel duidelijk geen poëzie willen zijn, niet voornaam of diepzinnig willen doen en zich nergens aan storen.’— Alfred Schaffer, De Groene Amsterdammer
‘Alle dagen in de kliniek zijn eender, maar Hamels poëzie is dat allerminst. Hij staat zichzelf alles toe, zoals een alfabetische woordenlijst van gedicht één tot en met zes, maar ook een hartverscheurend briefje aan zijn kinderen (‘papa is niet echt ziek, maar een beetje in de war’). Dat is bevrijdend.’ — Dieuwertje Mertens, Het Parool
‘Deze bundel doet mij eens te meer beseffen dat poëzie zowel een vrucht der verbeelding is, als een middel om die verbeelding te sturen tot de poëzie een venster op de werkelijkheid vormt. Deze gedichten geven mij de mogelijkheid het contact met de werkelijkheid waar nodig te hervinden en te behouden. Daarvoor wil ik Micha Hamel hartelijk danken.’ – Meander
‘Op de grens tussen gek en normaal gidst Hamel ons op geheel eigen wijze het domein van zijn verbeelding in. Het levert een zeer persoonlijke bundel op met een heel eigen geluid.’ – Literair Nederland
‘is daar iemand van Micha Hamel is geheel gewijd aan zijn psychose en opname in een psychiatrische kliniek in 2009. [...] Een uniek inkijkje.’ – Medisch Contact
‘Briljant, begrijpelijk en herkenbaar.’ – Wouter Kusters, Psychiatrie & Filosofie
‘Er is de enorme verbeeldingskracht die de poëzie verheft tot een hoogtepunt in dit oeuvre. Een bundel van zeldzame, wrede authenticiteit maar vooral een indringend labyrint van woorden, dat de lezer dwingt in de positie van de kwetsbare dichter.’ – MappaLibri
‘De grote gave van deze bundel is dat Hamel zijn onderwerp via de taal meer dan zwaarte alleen meegeeft: humor, ontroering, wanhopige én vrolijke verwarring, schoonheid, hoop. Zijn taal reguleert de chaos zodat wij er zicht op krijgen en laat tegelijkertijd die chaos intact: een indrukwekkend evenwicht.’ – Juryrapport Herman de Coninckprijs 2024