Zullen we het goed maken? Vroeger konden we prima met elkaar door een deur, ook al waren we het niet altijd eens. Tegenwoordig lijkt dat bijna onmogelijk, terwijl we toch allemaal een betere wereld willen? Kunnen we weer gewoon een gesprek met elkaar hebben? Misschien is  dat wel de prangende vraag van nu. Niet: ben je voor of tegen? Ben je links of rechts? Eet je wel of geen vlees? Maar: kunnen we praten en het hebben over hoe het allemaal wél goed komt?

Zoals De Breij in Neem een geit zocht naar de antwoorden op de grote vragen van het privéleven, richt ze in Lang leve ons de blik naar buiten. Noodgedwongen, omdat de grote wereld op zo’n punt is aanbeland dat we ons niet langer alleen met onze kleine wereld achter de voordeur kunnen bezighouden. De tijden veranderen. Of veranderen wij de tijden? 

Claudia probeert uit alle macht dat laatste. Ze verwondert zich over hoe vreemd we sommige dingen hebben geregeld en bedenkt haar eigen ludieke oplossingen. Zoals alleen zij dat kan levert ze commentaar op de moderne mens in een doorgedraaide wereld en spaart daarbij geen enkel onderwerp. Van politiek tot kinderspel, van Facebook tot je spiegelbeeld, en van covfefe bij de koffie tot de krant verbranden bij je ochtendchampagne.