Pluimcast over 'oeverloos' met Nisrine Mbarki
Nisrine Mbarki’s leven speelt zich af in verschillende talen en op verschillende continenten; voor haar zijn meertaligheid en schakelen tussen verschillende perspectieven een deel van het dagelijkse leven. In deze bundel pelt ze als een archeoloog die lagen af en laat ogenschijnlijke tegenstellingen samenkomen: het aardse en de mystiek, de stad en de natuur, het eeuwige reizen en stilstaan. Met mededogen voor al wat leeft hertekent ze de wereldkaart, en verkent de grenzen van de verschillende gedaanten die ze zelf belichaamt: moeder, dochter, vrouw, schrijver.
Mbarki trekt alle registers van de taal open, soms is het verstikkend, soms bevrijdend, soms laat ze bombastisch de zweep knallen, dan wordt het weer ingetogen; oude verhalen en geschiedenissen, overgeleverd van generaties terug, en nieuwe, die snel wortelen in de stad die altijd in beweging is. Mbarki laat in dit eigenzinnige debuut haar krachtige, autonome stem horen.
'Een meeslepende familiegeschiedenis en confronterende verkenning van wat het betekent een vrouw en moeder te zijn in een prachtige, helderheid zoekende taal.' – NRC Handelsblad
'Oeverloos is een veelzijdige bundel gedichten die zorgvuldig opgebouwd is. Mooi en helder van taal en internationaal gericht als een veelkleurige diamant.' – Brabant Cultureel
‘Mbarki aanschouwt, beschrijft, beschouwt, verwondert zich en verkent de grenzen van de verschillende gedaanten die ze zelf belichaamt: moeder, dochter, vrouw, schrijver. Waarbij de Nederlandse en de Marokkaanse cultuur die ze in zich draagt elkaar moeiteloos aanvullen, zonder dat het haar werk definieert.’ – Brabants Dagblad
‘De gedichten presenteren zich in een boeiende verteltoon aan de lezer, die door de vele verhalen meegesleept wordt, de geest van de ik-figuur in. [...] De gedichten in Oeverloos van Nisrine Mbarki rijzen op uit de culture clash van de tijd en bieden liefde en hoop voor ieder worstelt en die het horen wil.’ – Tzum
‘Het alledaagse taalgebruik wordt afgewisseld met dichtregels waar je blik even achter blijft haken (‘god zit gehurkt achter de Alef’). In juist dat soort verrassingen zit de aantrekkingskracht van de gedichten.’ – Het Parool
‘Mbarki weet gedoseerd om te gaan met emoties en empathie, en dat komt vooral door de grote taalkracht in haar bundel. De lezer wordt voortgedreven op een bezwerend ritme, maar die onderliggende stroom wordt telkens weer functioneel doorbroken door typografische verschuivingen of door nieuwe elementen in de zinsbouw.’ – Mappalibri
'In talloze opzichten een uitstekende bundel. Men kan alleen maar hopen dat deze dichter in de toekomst nog vele nieuwe bundels zal schrijven.' – Literair Nederland