In Het brilletje van Tsjechov reist Michel Krielaars zijn held achterna. Hij spreekt arbeiders, winkeliers en boeren die moeite hebben te overleven in een archaïsche maatschappij, en ontmoet ook burgemeesters, oppositiepolitici, artsen en leraren, die hun uiterste best doen Rusland te veranderen. Hiervoor kon Krielaars zich geen betere gids wensen dan Anton Tsjechov. Het resulteert in een bewogen en weemoedig verslag van een land dat in beweging probeert te komen, maar dat nog altijd vastgeroest zit in een mentaliteit die in veel opzichten dateert uit de middeleeuwen.

Bekroond met de Bob den Uylprijs

‘Het voelt als een voorrecht om Tsjechov en Krielaars op hun tocht door Rusland te mogen volgen.’  ★★★★ – NRC

‘Je snuift de geur bijna op uit de bladzijden. [...] Krielaars toont een ontluisterend beeld van de werkelijkheid.’ – Trouw

‘Verrassend en indringend. [...] Een genuanceerd en belangrijk boek dat je met andere ogen naar Rusland doet kijken.’  ★★★★ – De Standaard

‘Het leukste reisboek van de Boekenweek.’ – Wim Brands

 ★★★★ – de Volkskrant

‘Voor iedereen die soms moeite heeft het hedendaagse Rusland te begrijpen, maar dat wel nastreeft is Het brilletje van Tsjechov een aanrader.’ – BoekenBijlage.nl

‘Af en toe zijn er positieve uitzonderingen die de meerwaarde van een correspondentschap extra in de verf zetten. Zo’n voorbeeld is het recentelijk verschenen Het brilletje van Tsjechov. Reizen door Rusland van Michel Krielaars. [...] De korte hoofdstukken vloeien wonderlijk goed in elkaar over en vormen uiteindelijk een prachtig aan elkaar gehaakt geheel.’ – Dirk van den Berghe in Ons Erfdeel

‘Een mooi, genuanceerd en goed geïnformeerd verhaal over het Rusland van toen en van nu.’ – Ellen Rutten in Tijdschrift voor Slavische Literatuur

‘Het is de voortdurende verbinding tussen heden en verleden die zijn boek doet uitstijgen boven de gebruikelijke verslagen van correspondenten, die zich uitsluitend met het heden, althans de periode van hun verblijf in Rusland, bezighouden. Ik zal niet spreken over eeuwigheidswaarde, maar ik denk dat Het brilletje van Tsjechov ook over honderd jaar nog heel lezenswaard is.’ – Willem Weststeijn in Een jaar lang lezen