Hoe werkt poëzie nu eigenlijk precies? Hoe verhouden verschillende kunsten zich tot elkaar? Wat blijft behouden en wat gaat verloren in de transactie van een vertaling, en legt dit misschien ook nieuwe dingen bloot? De overkoepelende vraag is wellicht of dit processen zijn die uit te leggen vallen, en of hier überhaupt taal voor bestaat. Nachoem M. Wijnberg gaat methodisch te werk om tot antwoorden te komen, en in woorden te vatten wat vaak intuïtief wordt aangevoeld, of omschreven. Hoe zo precies mogelijk te spreken over wat nooit dat precies is – en juist daardoor werkt.

Er zijn boeken volgeschreven over wat kunst is. Wijnberg gaat nog een stapje verder en komt tot een antwoord op een van de grootste vragen, zo oud als de mensheid: hoe wérkt kunst?

‘Wijnberg tast de grenzen af van wat poëzie kan zijn. [...] Een rijke, lijvige bundel waarin elk gedicht aandacht vraagt.’ – De Poëziekrant

‘Nachoem Wijnberg maakt het woordje ‘zoals’ tot protagonist van zijn nieuwe bundel. Wie zich aan zijn zinscapriolen durft te wagen, wordt ruimschoots beloond.’ – De Volkskrant

‘Een boeiend inkijkje in wat een kunstenaar meemaakt in het scheppingsproces –kunstenaars in het algemeen en Wijnberg zelf in het bijzonder.’ – NIW

‘Dit is poëzie die juist door de gekmakende complexiteit – de rook komt bijkans uit je oren – kan fascineren.’ – Meander magazine

‘Nachoem Wijnberg gaat te werk als een ambachtsman die een product wil neerzetten. [...] Een intrigerende bundel, die bewondering afdwingt voor de taalvaardigheid van de dichter.’  – Literair Nederland