Joodse gedichten is een bundel over Joden voor wie het bouwen van de synagoge waar ze níét heen gaan een eerste levensbehoefte is - ook wanneer net aangespoeld op een onbewoond eiland. Deze bundel gaat over hoe de Joden doorde geschiedenis gaan, zoals ze over zichzelf als Joden denken en zoals anderen over hen als Joden denken, en het een vanwege het ander, en omgekeerd. Een centraal thema is de Messias, op wie met hevig verlangen gewacht wordt en die tegelijk een bron van ongerustheid is, misschien vanwege de problemen die valse Messiassen - van Jezus tot Sabbatai Tsvi - met zich meebrengen, misschien omdat de geschiedenis te mooi of te spannend is om die nu al te beëindigen - en de synagoge waar de Messias heen gaat, daar zou geen fatsoenlijke Jood zich willen vertonen.

Mozes en Abraham, Rabbi Akiva en Maimonides, Levinas en Leibovitz, Tucholsky en Amichai, ze lopen allemaal samen met de dichter en leden van zijn werkelijke en mythologische familie, door elkaar heen. Elk van hen spreekt in naam van iedereen, ook van naar wie hij vanochtend niet wil luisteren, al doe hij dat toch, want hoe zou hij anders weten hoe het verder gaat?

“Het is een wonderlijk paleis dat ik binnentreed als ik de dichtbundel Joodse gedichten van de 59-jarige PC Hooftprijs-winnaar, Nachoem Wijnberg, opensla. De woorden die ik tegenkom zijn bekend, maar ze krijgen door de manier waarop ze zijn gerangschikt, hoe ze soms geschakeld zijn, een nieuwe glans. Ik werd erdoor betoverd, soms door in verwarring gebracht, en soms moest ik er ook om lachen.’ - Frits Spits

‘In Joodse gedichten wordt dat principe opgerekt, door alle andere persoonlijk voornaamwoorden mee te laten doen. De lezer raakt daardoor een buitenstaander – een effect dat gedichten van Wijnberg toch al vaak, moedwillig, hebben, door het eigenzinnige kenmerk dat ze tegelijkertijd glashelder en moeilijk te begrijpen zijn. In dit geval maakt het weinig uit of de lezer nu Joods is of niet: in Joodse gedichten bekijkt hij het Jodendom tegelijk vanbinnen en vanbuiten. En dat lijkt me hier precies het punt.” - Marc van Oostendorp

‘Het zijn fascinerende gedichten die laten zien dat je ook zonder gebral kunt provoceren.’ Marc van Oostendorp, NRC Handelsblad

‘Een belangrijke dichtbundel in het oeuvre van Wijnberg [..] Joodse gedichten is een bundeling gedichten die om herlezen en onderzoek vraagt. Wie dat doet, zal rijkelijkbeloond worden door de brille van strofen en gedachten die Wijnberg over hem uitstrooit.’- Poëziekrant

'Wijnberg put uit zijn uitgebreide kennis van de Joodse wereld en zet oude en nieuwe elementen in.' - Nieuw Israëlietisch Weekblad

'Wijnbergs toon is zangerig, maar zijn tred is doelbewust [..] Een verdienend perspectief op het eeuwige volk en hun beoogde vrede.' - Friesch Dagblad

'Poëzie is voor P.C. Hooft-prijswinnaar Nachoem M. Wijnberg een continue zoektocht naar wat de taal vermag. Soms kun je hem daarin moeiteloos volgen, soms moet je op de tenen lopen. Maar de verbindingen die hij legt zijn bijna altijd Weergaloos.' - De Volkskrant

‘Kortom, Wijnberg is echt goed in wat hij doet, een beter representant van de Amerikanisering die al onze kunstvormen wist opslorpen is denk ik in Nederland moeilijk te vinden’ - Meander Magazine

‘Wijnberg is een dichter die het ingewikkelde terugbrengt tot een raadselachtige eenvoud.  [...] De kracht van Wijnberg is dat zijn manier van denken, met schijnbewegingen en uitweidingen per bundel niet zo verschilt. Waar de onderwerpen dat wel doen, blijft een nieuwe Wijnberg toch altijd weer verrassen.’ - Literair Nederland