Nachoem M. Wijnberg (1961) is een van de grootste levende dichters uit het Nederlandse taalgebied. Zijn bundels zijn genomineerd voor alle grote poëzieprijzen en met Het leven van won hij de VSB Poëzieprijs 2009. In 2018 mocht hij de P.C. Hooft-prijs voor zijn gehele oeuvre in ontvangst nemen.

 In Om mee te geven aan een engel schrijft hij over engelen die tussen ons bewegen en meenemen wat wij opgeven of kwijt kunnen.

‘Met Om mee te geven aan een engel blijf ik aan de slag, lezend en herlezend en lerend ove rmenselijke winst en verlies. [..] Wijnberg zit de actualiteit soms zo dicht op de huid dat het pijn doet. Te zeggen dat dit een ‘indrukwekkende’ bundel is, zou dan ook een eufemisme zijn. [..] Zijn poëzie is altijd speels, intelligent en ontregelend.’ - Paul Demets, Awater

‘Het gaat niet om ‘mooi’, ‘ontroerend’ of ‘herkenbaar’, maar om kennis vergaren, en die kennis toetsen. Wat is een mens, en wat betekent dat, ‘samen leven’? [..] Zo’n oprechte verdieping en intellectuele verkenning van maatschappelijke zaken zie je zelden in de Nederlandse poëzie.’ - Alfred Schaffer, De Groene Amsterdammer

‘Poëzie die melodieus en bij momenten bezwerend werkt, die psalmodisch is maar tegelijk getuigt van een extreme analytische vaardigheid. [..] Een rijke maar complexe bundel, dus, voor fijnproevers die niet terugschrikken voor intellectuele uitdagingen.’ - MappaLibri

‘In die bundel met een sacraal gouden kaft introduceert Wijnberg de figuur van de engel om de (morele) verhoudingen tussen mensen te onderzoeken. Het is een vondst die bevreemdt en intrigeert. [...] Gedichten van Wijnberg doen de hersenen kraken door hun inhoudelijke en grammaticale kronkels en de fundamentele onderwerpen die ze aansnijden. Gedichten van Wijnberg zijn daardoor nooit vrijblijvend. Dit is poëzie die moest verschijnen.’ - De Reactor

‘Wijnberg zit de actualiteit soms zo dicht op de huid dat het pijn doet. Te zeggen dat dit een ‘indrukwekkende’ bundel is, zou dan ook een eufemisme zijn. [...] Met Om mee te geven aan een engel blijf ik aan de slag, lezend en herlezend en lerend over menselijke winst en verlies. [...] Zijn poëzie is altijd speels, intelligent en ontregelend.’ - Awater

‘Het gaat niet om ‘mooi’, ‘ontroerend’ of ‘herkenbaar’, maar om kennis vergaren, en die kennis toetsen. Wat is een mens, en wat betekent dat, ‘samen leven’? [...] Zo’n oprechte verdieping en intellectuele verkenning van maatschappelijke zaken zie je zelden in de Nederlandse poëzie.’ - De Groene Amsterdammer

‘Poëzie die melodieus en bij momenten bezwerend werkt, die psalmodisch is maar tegelijk getuigt van een extreme analytische vaardigheid. [...] Een rijke maar complexe bundel, dus, voor fijnproevers die niet terugschrikken voor intellectuele uitdagingen.’ - MappaLibri