In mijn mand behandelt de grootste thema’s die het menselijke bestaan kenmerken: de waarde van het leven en de plek van de dood in een mensenleven. Hoe leef je met een levensbedreigende ziekte? Hoe verandert dat je blik op de wereld, op wat van waarde is, op wat je je herinnert en het verloop van de tijd? En hoe verhoud je je tot de wereld in dergelijke omstandigheden? Trek je je eruit terug, of laat je je juist gelden en houd je die wereld een spiegel voor? Lieke Marsman kiest resoluut voor het laatste. 

GENOMINEERD VOOR DE HERMAN DE CONINCKPRIJS 2022

'De poëzie van Dichter des Vaderlands Lieke Marsman kun je niet onbewogen naast je neerleggen. [..] De bundel opent met een prachtige, contemplatieve reeks, ‘Universele esthetiek’. Het concrete beeld is hier nog meer dan in eerder werk op de achtergrond geraakt, maar de zoals altijd meanderende retoriek van Marsman is ijzersterk. [...] In het slot- en titelgedicht is Marsman op haar best. Kwetsbaar, meerduidig, met een aangrijpend slot waarin herhaaldelijk wordt gevraagd: ‘Is het mijn sterfdag? [...] In mijn mand is een ode aan leven. Ik vermoed dat deze nieuwe Dichter des Vaderlands veel moois voor ons in petto heeft.' – De Groene Amsterdammer

‘Deze imponerende bundel is Marsmans beste boek tot nu toe. Op een bewonderenswaardige, knappe manier weet Marsman het onzichtbare - angst, wanhoop en woede - te verwoorden.’ – ★★★★★ Dagblad van het Noorden

‘Op de dag dat Marsman verkozen werd tot Dichter des Vaderlands verscheen ook haar nieuwe bundel In mijn mand, met poëzie die bewijst dat Marsman de juiste dichter op de juiste plek is. [...] Een bundel vol leven en fonkelende energie. Als scherpe messen snijden Marsmans woorden de ruis weg, haar regels zijn een vrijplaats voor boosheid, schoonheid en melancholie.’ – Trouw

'In mijn mand is het soort bundel waaruit je onophoudelijk wilt citeren, en waarvan je passages uit je hoofd wilt leren [..] Mooier krijgt u het als lezer dit jaar misschien wel niet.' – Medisch contact

‘Waar haar poëzie doorgaans weet te verrassen door de eigenzinnige, ogenschijnlijk spontane beeldassociaties, lijkt dat sociaal bewogene de gedichten aan de grond te willen houden. [...] Maar lees ik dan een regel als ‘de hitte omhult ons als een sarcofaag’, waarin wie het wil naast de drukkende warmte van de zomer wellicht ook een hint van klimaatverandering kan lezen, dan denk ik: parbleu, om deze reden lees ik Marsman graag. [...] Licht dat pijn kan doen verbleken – ook daarom lees ik Marsman.’ – ★★★★ de Volkskrant

‘De scherpe maatschappijkritiek is ingebed tussen gedichten die haar ervaringen van het afgelopen jaar weergeven. Dan overheerst geen woede maar mildheid.’ – NRC Handelsblad

'Heel ontroerend [..] Een fantastische bundel.' – Mieke van der Weij, NPO Radio 1 Dor Hout