Een vrouw reist alleen door het winterlandschap van Italië en vermijdt de steden. Ze zou deze reis met haar man maken, maar hij is overleden, en het enige wat ze nu bij zich heeft zijn zijn kleren. Tot ook die op een dag gestolen worden en ze ook zijn geur kwijt is.
Door hoe zij het landschap ervaart en beschrijft – de natuur, de kleuren, het licht – wordt duidelijk hoe diep haar rouw is. Deze roman schetst met een zachte melancholie en veel liefde voor de taal hoe je een verlies kunt verwerken. Kinsky schrijft zowel over het banale als over het sublieme met evenveel toewijding en aandacht. Door de wereld rondom haar te benoemen, hervindt ze haar eigen plek.

Vertaald naar het Nederlands door Josephine Rijnaarts.

'Kreupelhout is een prachtig geschreven boek over rouw en herdefiniëren.' - Parool

'We laten ons meevoeren door Kinsky’s rouwpoëzie, die nog honderden pagina’s had mogen voortduren.' - NRC Handelsblad

'Dit is een boek voor lezers die zich graag onderdompelen in de natuur. [..] De terreinroman is een avontuur dat veel te bieden heeft.' - de Standaard

'Het lezen van Kreupelhout zal zeker een spoor bij alle lezers achterlaten.' - Literair Nederland

'Kreupelhout is een breekbare roman waarin Kinsky wijst op de verbondenheid van mens en omgeving en de rol van die omgeving tijdens het rouwproces.' - Marnix Verplancke, Knack

'Wie mindful wil lezen, vindt bij Kinsky een tekst die veel aandacht aanreikt. En veel aandacht vraagt. Maar als je Kinsky’s ritme vindt, word je rijk beloond.' - Nederlands Dagblad

‘Kinsky’s language is always a phonetic wonder. Stringing together chirping consonants and breathy vowels, her sentences have a sound to which one willingly submits. Essentially Kinsky is a musician, playing letters instead of notes.’ - Rheinische Post

‘Like a landscape painter who day after day sets up their easel outside, Esther Kinsky directs her eyes onto the terrain, studies it at particular times and in ever-changing weather, seeks to understand its anatomy as well as the way it is used by people.’ - Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung

"Ik was verliefd!" - Bob Kappen, Athenaeum Boekhandel 

'Wie mindful wil lezen, vindt bij Kinsky een tekst die veel aandacht aanreikt. En veel aandacht vraagt. Maar als je Kinsky’s ritme vindt, word je rijk beloond.' - Leendert Torn, Nederlands Dagblad

'Kreupelhout is een breekbare roman waarin Kinsky wijst op de verbondenheid van mens en omgeving en de rol van die omgeving tijdens het rouwproces.' - ***** Karen Billiet, Marnix Verplancke, Knack

"Dit is een boek voor nauwkeurige lezers, die zich graag onderdompelen in de natuur. [..] De terreinroman is een avontuur dat veel te bieden heeft." - **** De Standaard

'Kreupelhout laat zich zo, langzaam maar zeker, kennen als het ultieme document van vroege rouw. Kinsky laat voelen hoe de dood van een dierbare de omgeving als as tussen de vingers doet verpulveren, de blik zwarter dan zwart kleurt.We laten ons meevoeren door Kinsky’s rouwpoëzie, die nog honderden pagina’s had mogen voortduren.’ ' - ****Anne van den Dool, NRC Handelsblad

'Het lezen van Kreupelhout zal zeker een spoor bij alle lezers achterlaten.' - Albert Hogeweij, Literair Nederland

Kreupelhout is een prachtig geschreven boek over rouw en herdefiniëren. [...] Kreupelhout is een prachtig geschreven boek, waarin de rouw soms onverwacht naar boven komt, bijvoorbeeld als ze in Olevano de Afrikaanse straatverkopers gadeslaat. ‘Ik kocht nooit iets van ze, hoewel ik het me elke ochtend voornam, maar ik kon in mijn leven geen herensokken meer gebruiken en was bang dat zulke aankopen uit medelijden mijn loden hart nog meer zouden belasten dan de artisjokken en sinaasappelen uit de groentewinkel.’ - Maarten Moll, Het Parool